29 april werd in de Jamaicastraat een dag vol ophef. Wat begon als ergernis over parkeergedrag eindigde in een botsing — letterlijk — en twee aangiftes die uiteindelijk op een wonderlijke manier verschillend werden beoordeeld.
Een parkeeractie die ontspoorde
Het incident ontstond toen de vrouw van nummer 29 zag dat de buurvrouw opnieuw pal voor haar huis wilde parkeren, iets wat al langere tijd tot wrijving had geleid. Zij besloot dit keer niet aan de kant te stappen en ging recht vóór de auto staan om het parkeren te verhinderen. Wat toen gebeurde, tartte iedere verwachting: de bestuurster trok zich niets aan van de persoon vóór haar wagen en reed gewoon door, langzaam maar toch hard genoeg om haar te raken.
Uit reflex — deels om zich te beschermen, deels uit schrik — sloeg de vrouw van nummer 29 op de motorkap. De auto liep daardoor enkele deukjes op. Niet fraai, maar in de context volkomen begrijpelijk.
Twee dossiers, één gebeurtenis, twee verschillende werkelijkheden
Beide vrouwen deden aangifte. De politie vroeg camerabeelden op en maakte twee dossiers aan: één over de schade aan de auto, en één over de aanrijding. En daar gaat het verhaal vreemd lopen.
Het dossier waarin de slagen op de motorkap centraal stonden, werd volledig uitgewerkt. De camerabeelden werden toegevoegd en het geheel ging naar het Openbaar Ministerie. Het dossier over de aanrijding — waarbij de buurvrouw als bestuurder betrokken was — bleef daarentegen bij de politie liggen. Dezelfde beelden die in het ene dossier allesbepalend waren, ontbraken volledig in het andere.
Het gevolg: in de zaak tegen de vrouw van nummer 29 kon het OM gemakkelijk concluderen dat haar geen enkel strafbaar feit viel te verwijten. De beelden lieten immers glashelder zien dat zij werd aangereden, en haar reactie paste binnen noodweer. De zaak werd geseponeerd.
Maar het andere dossier — over de aanrijding zelf — moest opnieuw onder de loep genomen worden. Simpelweg omdat het cruciale bewijs nooit was meegestuurd. Een onverwachte en merkwaardige situatie: twee dossiers over exact hetzelfde incident, die door het ontbreken van dezelfde beelden tot twee totaal verschillende beoordelingen kwamen.
Voor de vrouw van nummer 29 is de kwestie inmiddels volledig afgerond: het OM heeft bevestigd dat ze niets verkeerd heeft gedaan. Voor de buurvrouw is het onderzoek nog niet voorbij, aangezien haar dossier nu opnieuw moet worden onderzocht, ditmaal mét alle beschikbare informatie.
Een opmerkelijke les in dossierbehandeling
De Jamaicastraat heeft al veel meegemaakt, maar deze zaak blijft bijzonder: één voorval, twee aangiftes, twee dossiers, en twee totaal verschillende conclusies — allemaal door het simpele feit dat dezelfde camerabeelden slechts in één van de twee zaken waren gebruikt.
Een klein voorval op straat groeide zo uit tot een dossierkwestie met grote gevolgen. En het toont vooral hoe belangrijk het is dat feiten compleet en eenduidig worden beoordeeld — zeker wanneer de gemoederen al zo hoog oplopen.
Over de auteur
